W ostatnim czasie wszyscy znaleźliśmy się w nietypowej sytuacji, w której musimy izolować się od najbliższego otoczenia, a nawet swojej rodziny.  Jak przetrwać ten trudny czas i nie zwariować? Psychologowie od dawna zwracają uwagę na rolę emocji w naszym życiu. Zadajmy sobie pytanie: jakie emocje pojawiły się na skutek sytuacji kryzysowej, jaką jest w ostatnim czasie pandemia koronawirusa? Czy to jest lęk, bo przewiduje najgorsze scenariusze, które mogą się wydarzyć. Czy może złość? Bo przecież narzucono mi ograniczenia, których nie chciałem. Smutek? Bo czuję się bezsilny w tej nowej sytuacji? Emocje nazwane i przeżyte tracą na mocy. Nie uciekajmy od nich, ale przyjrzyjmy się im z uwagą, bo czasem może się zdarzyć, że np. przewidując najgorsze, właściwie nie zadajemy sobie pytania, czym ono mogłoby być? Tylko trwamy w nieokreślonej niepewności, która „spala” nasze zasoby i powoduje poczucie lęku i bezradności.

Zasobami osobistymi, które pomagają nam lepiej radzić sobie w sytuacji stresowej, są niewątpliwie: przekonanie o własnej skuteczności i poczucie kontroli. W tak trudnej sytuacji możemy je zachować np. poprzez przestrzeganie procedur. W Internecie czy telewizji pojawia się multum informacji na temat bezpieczeństwa podczas pandemii: zostańmy w domu, unikajmy skupisk ludzkich, myjmy ręce, nie dotykajmy twarzy, stosujmy środki dezynfekujące itd. Świadomość przepisów pozwala nam zminimalizować możliwości zarażenia się, przez co także obniża lęk. Pamiętajmy, że racjonalne podejście jest naszą bronią w narastającej lawinie czasem sprzecznych ze sobą informacji, a także sposobem minimalizowania lęku.          

Każdy z nas chce czuć się potrzebny, co możemy zrealizować obecnie poprzez zaangażowanie się w różne inicjatywy społeczne, które nadają naszemu życiu sens i zapewniają pewną strukturę dnia. Młode osoby mogą np. zaangażować się w pomoc seniorom w zakupie najważniejszych artykułów żywnościowych czy też wyprowadzenie psa na spacer. W Internecie powstają inicjatywy, dzięki którym można np. poćwiczyć jogę bez wychodzenia z domu lub wysłuchać ciekawego wykładu w domowym zaciszu. Dzięki portalom społecznościowym (np. Facebook) oraz komunikatorom internetowym takim jakim jak Skype, Messenger czy WhatsApp, mimo fizycznej izolacji, możemy pozostać w połączeniu z innymi osobami, borykającymi się z podobnymi problemami jak nasze.

Telewizja bombarduje nas codziennie masą informacji na temat aktualnej sytuacji w kraju. Przeładowani informacyjnie zamartwiamy się o własne zdrowie i życie, co nie pomaga nam w zachowaniu dobrostanu psychicznego. Warto wyznaczyć sobie konkretny czas w ciągu dnia, np. 1 godzinę na oglądanie aktualnych informacji. Dzięki temu zyskamy więcej czasu na inne, bardziej konstruktywne zajęcia  i możemy skupić swoją energię na budowaniu relacji z rodziną. Wspólne spędzanie czasu w domu może być zajęciem bardzo kreatywnym i budującym nasze więzi rodzinne, pod warunkiem że podejdziemy do niego z odpowiednią postawą. Nareszcie możemy zrobić rzeczy, na które nie mieliśmy normalnie czasu np. na wspólne gotowanie, sprzątanie, granie w gry, wymyślanie ciekawych zabaw.

Nadmiar wolnego czasu można także wykorzystać na rozwój duchowy, wdzięczności czy uważności (Mindfullnes). W Internecie dostępne są bezpłatne filmy z muzyką relaksacyjną i odgłosami natury, które świetnie mogą się sprawdzić jako element relaksacji dla całej rodziny np. przed snem. Należy pamiętać, że trudno jest pomagać innym, jeżeli sami odczuwamy lęk. Zadbajmy więc w pierwszej kolejności o siebie, żeby być pomocą i wsparciem dla innych.